Ο Ανθρώπινος Παράγοντας στην Εκπαίδευση


Ο μαθητής

Ολοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι, συνεπώς και οι "μαθητές" αερομοντελιστές είναι αναμενόμενο να έχουν διαφορετική προσωπικότητα και ικανότητες. Κάθε τύπος μαθητή πρέπει να αντιμετωπιστεί με την ανάλογη προσέγγιση και τακτική. Οι αντιπροσωπευτικότεροι τύποι μαθητών είναι οι παρακάτω:

  1. Ο ημιμαθής μαθητής

    Εχει ακούσει λίγα και έχει ακόμα πιό λίγα. Πιστεύει ότι τα ξέρει όλα με αποτέλεσμα συνεχώς να πηγαίνει κόντρα και να διαφωνεί. Εδώ ο εκπαιδευτής πρέπει να δημιουργήσει μια βάση γνώσεων και σωστών συνηθειών, με ηρεμία και με τεκμηρίωση των λεγομένων, για να είναι δυνατή η παραπέρα συνεργασία.

  2. Ο εξαρτημένος/ανεξάρτητος μαθητής

    Ακούει τις συμβουλές κάποιου άλλου (του μπαμπά του, του φίλου κ.λ.π ), ή /και στηρίζει τα πάντα στην οικονομική του άνεση. Θέλει τον εκπαιδευτή μόνο για να κάνει αυτά που δεν κάνουν οι άλλοι, π.χ να του λύνει τα προβλήματα του δύστροπου μοντέλου, ή να κάθεται δίπλα του για να πιάσει τον πομπό σε μια δύσκολη κατάσταση. Σε αυτόν τον μαθητή πρέπει να γίνει άμεση εξήγηση: ή θα ακολουθήσει τις οδηγίες του εκπαιδευτή και το πρόγραμμα της εκπαίδευσης ή θα μείνει μόνος του και θα απορριφθεί από το σύνολο σαν ξένο σώμα.

  3. Ο πολύ καλός μαθητής

    Βαριέται γρήγορα την επανάληψη των απλών ασκήσεων και ζητά όλο και περισσότερο θέαμα. Εχει αποκτήσει υπερεμπιστοσύνη. Αγνοεί την ασφάλεια των πτήσεων. Εδώ ο εκπαιδευτής πρέπει να ανεβάζει συνεχώς τις απαιτήσεις για ακρίβεια στην εκτέλεση των χειρισμών του προγράμματος, να του ζητάει πιο αναλυτικές εξηγήσεις για το κάθε τι και να δώσει μεγάλο βάρος στην ασφάλεια πτήσεων.

  4. Ο αργός και αβέβαιος μαθητής

    Ο εκπαιδευτής πρέπει να του δίνει μικρές και κατανοητές ασκήσεις, να τονίσει την εμπιστοσύνη στις ικανότητές του και να αναπτύξει την πρωτοβουλία του, γιατί ο τύπος αυτός μπορεί εύκολα να απογοητευτεί και να τα παρατήσει βγάζοντας μόνος μόνος του το συμπέρασμα ότι είναι ακατάλληλος.

  5. Ο "Ενήλικας" μαθητής

    Η εποχή που καθότανε στο θρανίο είναι μακρυά. Τώρα έχει σχηματισμένη προσωπικότητα. Τον εξοργίζει το γεγονός ότι ένας νεότερος σε ηλικία ξέρει περισσότερα και του κάνει τον δάσκαλο. Εχει ανάγκη να επιδείξει πρόοδο σύντομα. Είναι δυστυχώς ο συνδυασμός του "ημιμαθούς" και "εξαρτημένου" μαθητή, με "υπερεμπιστοσύνη" στις ικανότητες του και το πιθανότερο "αργός" ή "ανεπίδεκτος". Τι άλλο να προσθέσει κανείς;

  6. Αυτός που απλώς θέλει να ασχοληθεί με κάτι

    Πέφτει ξαφνικά δίπλα μας και σε λίγο εξαφανίζεται. Τον λέμε και αλεξιπτωτιστή. Δεν τον ενδιαφέρει ο αερομοντελισμός, απλώς τον χρησιμοποιεί για να γευθεί κάτι καινούργιο, ή για να γεμίσει τον χρόνο του. Σίγουρα δεν θα συνεχίσει. Αναγνωρίζεται εύκολα. Δεν αξίζει να χαθεί πολύτιμος χρόνος για την εκπαίδευση του.

  7. Ο ανεπίδεκτος μαθητής

    Σπάνια θα υπάρχει και κάποιος που δεν είναι ικανός να προχωρήσει στον αερομοντελισμό. Είναι καθήκον του εκπαιδευτή, αν διαπιστώσει κάτι τέτοιο, να τον ενημερώσει σχετικά, παρ΄ όλο που έτσι θα τον στενοχωρήσει, γλυτώνοντάς τον από κόπο και έξοδα.

 

Ο εκπαιδευτής

Μέχρι σήμερα εκπαιδευτής ήταν ο "παλιότερος", που είχε την "διάθεση" και τον "χρόνο" να "ασχοληθεί" με τον νέο. Τα εισαγωγικά στις λέξεις δεν είναι τυχαία.

Ενας μεγάλος αριθμός ατόμων απογοητεύτηκε και απομακρύνθηκε από τον αερομοντελισμό είτε γιατί δεν εκπαιδεύτηκαν σωστά, είτε γιατί αντιμετώπισαν την ειρωνεία και την κακή κριτική. Είναι ευνόητο, όσο και απαραίτητο, ότι ο εκπαιδευτής πρέπει να είναι άτομο κατάλληλο, επιλεγμένο και εκπαιδευμένο. Το να αποκτήσει κανείς τον τίτλο του εκπαιδευτή είναι μάλλον εύκολο το να εκτελέσει όμως τα καθήκοντα του τίτλου του και να εδραιώσει την αξία του είναι πολύ δύσκολο, αν πράγματι θέλει να παράγει έργο. Υπάρχουν ορισμένα προσόντα που προδικάζουν την αποτελεσματικότητα του εκπαιδευτή:

  • Η μεταδοτικότητα και η ικανότητα επικοινωνίας με τον μαθητή
  • Η άρτια κατάρτιση στο αντικείμενό του
  • Η ηρεμία και η αυτοπεποίθηση
  • Η χρήση γνωστής γλώσσας.

Υπάρχουν όμως και μειονεκτήματα που ελαττώνουν την αποτελεσματικότητά του:

  • Η τάση να μειώσει τον μαθητή τονίζοντας τα δικά του προσόντα και/ή βλέποντάς τον αφ' υψηλού.
  • Η ειρωνεία και η έντονη κριτική στα λάθη αγνοώντας τα θετικά σημεία.
  • Η ανασφάλεια του εκπαιδευτή που συνοδεύεται από τάση για επίδειξη.
  • Η ζήλεια προς τους άλλους εκπαιδευτές που εκδηλώνεται με αρνητική κριτική των πράξεων και οδηγιών τους και παρέμβαση στο έργο τους.
Πολλοί νέοι στην ηλικία μαθητές θεωρούν τον εκπαιδευτή ιδανικό πρότυπο και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να προσπαθούν να του μοιάσουν μιμούμενοι όλες του τις ενέργειες. Επομένως είναι καθήκον του εκπαιδευτή να εμφυσήσει από την αρχή στον μαθητή του ισχυρές συνήθειες όσον αφορά στην ασφάλεια πτήσεων, στον σεβασμό προς τους άλλους χειριστές καθώς και στην σωστή χρήση όλου του υλικού που υπεισέρχεται στην πτήση.

Το καλό παράδειγμα δίνεται από τον εκπαιδευτή όχι μόνο όταν παρέχει εκπαίδευση αλλά όταν ο ίδιος κάνει το χόμπυ του, δεδομένου ότι τα μάτια πολλών μαθητών στρέφονται επάνω του.

 

Ο Ανθρώπινος Παράγοντας Στην Εκπαίδευση

Και ενώ όλος ο κόσμος μαθαίνει να κάνει ποδήλατο, από τους επίδοξους αερομοντελιστές δεν μαθαίνουν τελικά όλοι να πετάνε. Πολλοί απογοητεύονται και απομακρύνονται, ενώ άλλοι κουβαλάνε κάθε Κυριακή το άγχος μήπως χρειαστεί να κάνουν "δεξιά" στροφή.

Γιατί άραγε να συμβαίνει κάτι τέτοιο;

Οι μαθητευόμενοι - αρχάριοι αερομοντελιστές είναι ήδη μεγάλα παιδιά και θέλουν να έχουν δική τους γνώμη για το ποιό μοντέλο θα αγοράσουν και για το πως πρέπει να πετάξουν για να εντυπωσιάσουν. Κατ΄ επέκταση, δεν λένε όχι στην προτροπή του πωλητή να αγοράσουν το τάδε όμορφο μοντέλο, επειδή δεν ξέρουν να το αξιολογήσουν πέρα του ότι τους αρέσει. Ετσι, τις περισσότερες φορές, οι αρχάριοι έρχονται στο μοντελοδρόμιο με ένα δύσκολο στην πτήση - για την εμπειρία τους - μοντέλο, και ζητάνε να τους μάθουμε να το πετάνε. Οταν τους εξηγήσουμε ότι δεν αγόρασαν το κατάλληλο μοντέλο θυμώνουν (ιδίως ο μπαμπάς που έχει δώσει τα λεφτά).

Οι αερομοντελιστές της Λέσχης είναι πρόθυμα να βοηθήσουν κάθε νέο μέλος που χρειάζεται βοήθεια, αλλά δεν είναι όλοι έμπειροι εκπαιδευτές. Οι λίγοι επίσημοι εκπαιδευτές, από την άλλη πλευρά είναι και αυτοί αερομοντελιστές που δεν μπορούν να διαθέσουν πολύ χρόνο, την μοναδική Κυριακή που έχουν διαθέσιμη να ασχοληθούν με το χόμπυ τους ή την αγωνιστική προπόνησή τους. Τέλος οι επαγγελματίες προπονητές είναι δεσμευμένοι στο να εκπαιδεύσουν ένα μεγάλο αριθμό αθλητών, και δεν μπορούν να αφήσουν τους πολλούς για τους λίγους.

Το συμπέρασμα είναι ότι αφού δεν υπάρχουν πολλές διαθέσιμες ώρες εκπαιδευτών, πρέπει να οργανώσουμε την εκπαίδευση των αρχαρίων ώστε να μη χρειάζονται πολλές ώρες συγκυβέρνησης. Αυτό είναι εφικτό αν ο υποψήφιος εκπαιδευόμενος ενταχθεί αυτός στο προτεινόμενο πρόγραμμα εκπαίδευσης, και όχι ο εκπαιδευτής στις επιλογές και ορέξεις του μαθητή. Η αποστολή του εκπαιδευτή δεν είναι να αποδεικνύει με το ζόρι κάθε Κυριακή ότι το "Χριστουγεννιάτικο δώρο" πετάει, για να μην στεναχωρηθεί ο μπαμπάς που το αγόρασε ή ο καταστηματάρχης που το πούλησε.

Στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα ο εκπαιδευτής θα οδηγήσει τον μαθητή να προμηθευτεί τα κατάλληλα υλικά, θα ελέγξει το έτοιμο μοντέλο και θα του κάνει μερικές δοκιμαστικές πτήσεις. Στη συνέχεια θα παρακολουθήσει τον μαθητή στο πρώτο στάδιο έως ότου πάει solo, π.χ. σε 3-4 εξόδους, και μετά θα τον ξαναβοηθήσει περιστασιακά στην μετάβαση από το ένα στάδιο στο άλλο. Με την σταδιακή αυτή πρόοδο ο χρόνος που θα απασχοληθεί ο εκπαιδευτής θα είναι ο μικρότερος ζητούμενος, ενώ αν άρχιζε κατ' ευθείαν με μοντέλο του 2ου ή 3ου σταδίου θα έπρεπε να βρίσκεται συνέχεια κοντά στον μαθητή χωρίς πρόβλεψη για το πότε θα μπορούσε να τον αφήσει μόνο.

Δεν πιστεύω ότι εσύ έχεις την απαίτηση να κάθεται κάποιος άλλος δίπλα σου επί 52 Σάββατο-Κύριακα για να μάθεις να πετάς ένα δύσκολο μοντέλο.

Ο "εκπαιδευτής" ή ο "πωλητής" που προτείνει σε κάποιον να ξεκινήσει με ένα προχωρημένο ή ακατάλληλο (για πολλούς άλλους λόγους) μοντέλο, πρέπει να αναλάβει και την υποχρέωση να εξασφαλίσει το άτομο που θα κάθεται συνεχώς δίπλα στον μαθητευόμενο έως ότου τα καταφέρει.

ΑΛΛΟ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΧΑΤΗΡΙ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΑΕΡΟΜΟΝΤΕΛΙΣΤΗ
ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΟΥΜΕ.

 


 

Πρώτη σελίδα/Home Περιεχόμενα