Μοντελοδρόμιο Σπάτων 1984-1997
Ιδρυση Μοντελοδρόμιου
Η απόκτηση του χώρου
Οι πτήσεις των αερομοντέλων γίνονται στα μοντελοδρόμια. Τα μοντελοδρόμια είναι χώροι μακρυά από κατοικημένες περιοχές, ελεύθεροι από δένδρα, θάμνους ή ηλεκτροφόρα καλώδια, που διαμορφώνονται ανάλογα με τον τύπο των μοντέλων που συνήθως πετάνε.
Η ίδρυση ενός μοντελοδρόμιου περνάει από τρείς φάσεις:
Εντοπισμό της κατάλληλης γης
Συννενόηση με τον ιδιοκτήτη
Διαμόρφωση
Η προσέγγιση στους ιδιοκτήτες, πολλές φορές απρόσωπες εταιρείες ή τοπική αυτοδιοίκηση, πρέπει να γίνει περιγράφοντας το άθλημα, αποδεικνύοντας τα οφέλη του στην νεολαία, την κάλυψη των δραστηριοτήτων κάτω από μία νόμιμη Λέσχη και Ομοσπονδία, την μέριμνα για την ασφάλεια των πτήσεων, την μέριμνα για την ησυχία των περιοίκων και την ασφάλιση έναντι αστικής ευθύνης προς τρίτους.
Με άλλα λόγια πρέπει να αποδείξουμε ότι το σωματείο μας είναι σοβαρό.
Για να διατηρήσουμε το δικαίωμα χρήσης του μοντελοδρόμιου ακολουθούμε τρείς κανόνες. Ευγένεια, ασφάλεια πτήσεων, περιορισμό της ηχορύπανσης.
Για το πως μπορεί να χάσουμε το μοντελοδρόμιο, ..... δεν χρειάζεται ανάλυση.
Βέβαια η καλύτερη λύση είναι να αγοραστεί ο χώρος. Δεν αρκεί όμως να αγοράσουμε την γη που θα γίνει ο διάδρομος και οι λοιποί βοηθητικοί χώροι. Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι η περιοχή γύρω από αυτό δεν θα αναπτυχθεί τα επόμενα χρόνια, και ότι επιτρέπεται η χρήση της γης ως μοντελοδρόμιο.
Το συμβόλαιο χρήσης
Πρέπει να υπάρχει ένα επίσημο χαρτί που να μας εξασφαλίζει τον χρόνο χρήσης και την άδεια να τον διαμορφώσουμε. Πριν κάνουμε συμβόλαιο πρέπει να συμβουλευθούμε ένα δικηγόρο και την ΕΛ.Α.Ο.
Η διαμόρφωση
Πριν ξεκινήσουμε οποιοδήποτε έργο κάνουμε ένα ρεαλιστικό προϋπολογισμό. Κατατάσουμε τις ανάγκες μας με προτεραιότητα. Βεβαιωνόμαστε ότι τα έργα δεν γίνονται για μικρό χρονικό διάστημα, σε μοντελοδρόμια που ο χρόνος χρήσης δεν είναι εξασφαλισμένος.
Δεν πρέπει να γίνει τίποτε χωρίς ουσιαστική τεχνική - οικονομική μελέτη, "στο πόδι" που λένε. Να μη αναλώσουμε την περιουσία του σωματείου (συνήθως της επιχορήγησης) στηριζόμενοι αφ' ενός σε αισιόδοξες προβλέψεις για την διαθεσιμότητα του χώρου και αφ' ετέρου χωρίς να γνωρίζουμε πως πρέπει να είναι διαμορφωμένος ο συγκεκριμένος και ο ευρύτερος χώρος των πτήσεων
για να είναι ασφαλής και λειτουργικός.
Η χρηματοδότηση των έργων μπορεί να ενταχθεί στο αναπτυξιακό πρόγραμμα της ΕΛΑΟ. Οταν όμως η τοπική αυτοδιοίκηση ή οι στρατιωτικές αρχές έχουν την δυνατότητα και την διάθεση να καλύψουν μέρος των δαπανών δεν πρέπει να χαθεί η ευκαιρία.
Προδιαγραφές
Μοντελοδρόμιο για τηλεκατευθυνόμενα μηχανοκίνητα και ανεμόπτερα
Το πεδίο
Επίπεδο, καθαρό από δένδρα, να μη κρατάει νερά σ' όλη την περιοχή που υπερίπτανται τα μοντέλα.
Ελάχιστη απόσταση ασφάλειας του διαδρόμου από:
- σπίτια, εκκλησίες, σχολεία : 1χλμ.
- πιθανή εκπομπή άλλων πομπών τ/κ: 10 χλμ.
- καλώδια υψηλής τάσης: 1 χλμ
- τελική αεροδρομίων: ανάλογα με την γωνία.
Ενα τυπικό μοντελοδρόμιο με δύο διαδρόμους υπό γωνία.
Τα δύο σχήματα δείχνουν την αλλαγή χρήσης του διαδρόμου και την αντίστοιχη μετατόπιση της κόκκινης γραμμής και των θέσεων των χειριστών, ανάλογα με τον επικρατούντα άνεμο.
Κύριος διάδρομος
-
Διεύθυνση: Ταύτιση με τη διεύθυνση του κυριαρχούντος ανέμου, με απόκλιση έως και 20 μοιρών. Προσνατολισμός της θέσης των χειριστών: Ο ήλιος να βλέπει τη πλάτη των χειριστών τις ώρες της μεγαλύτερης χρήσης (πρωϊ ή απόγευμα).
-
Διαστάσεις διαδρόμου: Ιδανικό 120 Χ 20 μέτρα με σκληρή επιφάνεια, πλέον χώρου ασφαλείας (καθαρού περιθωρίου). Η επιστρωμένη επιφάνεια μπορεί να είναι στενότερη στα άκρα για οικονομία. Μικρότερες πρακτικές διαστάσεις διαδρόμου 75 Χ 15 μέτρα από γρασίδι. Για μοντέλα ducted fan χρειάζεται μακρύτερος διάδρομος.
-
Επιφάνεια διαδρόμου: Το ανθεκτικότερο και καταλληλότερο υλικό είναι το τσιμέντο. Το πάχος του να είναι 8-12 εκατοστά ανάλογα με την σκληρότητα του εδάφους, και να περιέχει πλέγμα. Η άσφαλτος φθείρεται με τον χρόνο. Τα άκρα της σκληρής επιφάνειας να μη σχηματίζουν σκαλοπάτι. Εναλλακτικά το γρασίδι με όλα τα μειονεκτήματα της συντήρησης. Τελευταία λύση το πατημένο χώμα.
-
Επιφάνεια γύρω από τον διάδρομο: Γρασίδι ή πατημένο χώμα. Ελεύθερη από μεγάλες πέτρες θάμνους, αμπέλια. Οσο μεγαλύτερη και καλύτερη. Πολλά μοντέλα προσγειώνονται σ' αυτή. Η επιφάνεια ασφαλειας στις δύο προεκτάσεις του διαδρόμου πρέπει να είναι όσο πιό ελεύθερη και στρωμμένη γίνεται.
-
Εφεδρικός (-οί) διάδρομος (-οι): Αν ο άνεμος αλλάζει συχνά διεύθυνση ίσως χρειαστεί και δεύτερος ή και τρίτος διάδρομος σε ανάλογη γωνία όχι απαραίτητα στρωμμένη με σκληρή επιφάνεια. Οι εφεδρικοί διάδρομοι μπορεί να είναι επίσης απαραίτητοι για την αλλαγή του επιπέδου πτήσεων ανάλογα με τον ήλιο.
-
Ορια συνήθους κάλυψης εναέριου χώρου: Σε ακτίνα 400 μέτρων από τον χώρο των χειριστών, εκτός από τον απαγορευμένο χώρο ασφάλειας του μοντελοδρόμιου. Μπορεί να χρειάζεται άδεια πτήσεων επάνω από ξένη γή.
Σχηματική παράσταση της κάλυψης του εναέριου χώρου στο μοντελοδρόμιο.
Βοηθητικοί χώροι:
- Χώρος χειριστών: Ιδανικό 60 Χ 5 μέτρα, ελάχιστο 30 Χ 2 μέτρα. Ελάχιστη απόσταση ασφάλειας από τον διάδρομο 10 μέτρα. (Συνιστάται προστατευτικό κοντό δίχτυ από σχοινί μπροστά ακριβώς από την γραμμή των χειριστών).
-
Χώρος pits: Ιδανικό 60 Χ 15 μέτρα στρωμμένο με τσιμέντο, ελάχιστο 30 Χ 10 μέτρα. Ελάχιστη απόσταση ασφάλειας από τον διάδρομο 15 μέτρα. (Συνιστάται ψηλό προστατευτικό δίχτυ).
- Χώρος θεατών: 60 Χ 6 μέτρα ελάχιστο 30 Χ 3 μέτρα. Ελάχιστη απόσταση ασφάλειας από τον διάδρομο 25 μέτρα. (Συνιστάται διαχωριστική μπάρα προς την κατεύθυνση των δραστηριοτήτων).
-
Χώρος parking: Οσο μεγαλύτερος γίνεται ανάλογα με την αναμενόμενη προσέλευση μελών και επισκεπτών. (Συνιστάται διαχωριστικό ανάχωμα/εμπόδιο προς το μέρος των δραστηριοτήτων. Ελάχιστη απόσταση ασφάλειας από τον διάδρομο 30 μέτρα. Ο δρόμος προσέγγισης αυτοκινήτων να μην διασταυρώνεται με τις προεκτάσεις του διαδρόμου.
Θεωρείται αυτονόητο ότι αν υπάρχει χώρος, οι αποστάσεις ασφάλειας των pits, θεατών και parking από το διάδρομο πρέπει να αυξηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο.
Ο χώρος του μοντελοδρόμιου πρέπει να έχει την απαραίτητη σήμανση (πινακίδες) για την πληροφόρηση όλων - ιδίως των επισκεπτών - για τους βασικούς κανόνες που διέπουν την λειτουργία του χώρου και τους πιθανούς κινδύνους που εγκυμονούν.
Γενικές προδιαγραφές
- Σήμανση: Κατευθυντήριες πινακίδες στον δρόμο προς το μοντελοδρόμιο και πινακίδες με οδηγίες για το παρκάρισμα των αυτοκινήτων, τον χώρο των θεατών, και τους βασικούς κανόνες ασφάλειας μέσα στον χώρο.
-
Ανέσεις: Τουλάχιστον μία στεγασμένη τουαλέτα με παροχή νερού, καθίσματα, στέγαστρο, ψησταριά, παιδική χαρά.
-
Καθαριότητα: 2-3 βαρέλια απορριμάτων και 4-5 καλαθάκια.
-
Βοηθητικά όργανα: ανεμούριο, ανεμόμετρο, τηλεβόας, πινακίδες συχνοτήτων, πυροσβεστήρας, φαρμακείο.
-
Παροχές: Υδρευση (ΕΥΔΑΠ ή δεξαμενή), ηλεκτρικό (ΔΕΗ ή γεννήτρια), τηλέφωνο (ή κινητό αν έχει καλή επαφή).
Ειδικές προδιαγραφές για τηλεκατευθνόμενα ανεμόπτερα (και με βοηθητικό κινητήρα)
(Οι γενικές προδιαγραφές ως των μηχανοκίνητων μοντέλων)
- Διάδρομος: Με τον όρο αυτό εννοούμε τον χόρο ανάπτυξης των νημάτων ρυμούλκησης (εκτόξευσης)
-
Διεύθυνση: Ταύτιση με την διεύθυνση του κυριαρχούντος ανέμου
-
Προσανατολισμός: Ανάλογα με τη θέση του ήλιου. Δεδομένου ότι τα ανεμόπτερα καλύπτουν ευρύτερη γωνία στον χώρο από ότι τα μηχανοκίνητα, οι χειριστές μπορούν να οδηγήσουν τα μοντέλα σε θέση που να μη τους ενοχλεί ο ήλιος
-
Διαστάσεις και υφή χώρου: Ιδανικό 250 Χ 250 μέτρα, γρασίδι. Εναλλακτικά απλά με πατημένο χώμα. Γενικά η λουρίδα του εδάφους που αναπτύσσονται τα νήματα δεν πρέπει να έχει φυτά που μπορούν να τα μπλέξουν
-
Χώρος χειριστών: Δεν είναι μόνιμος. Στη φάση της απογείωσης βρίσκονται πίσω από το μοντέλο, στη φάση της προσγείωσης κοντά στον ενδεδειγμένο χώρο
-
Χώρος pits: Παράλληλα με τον άξονα απογείωσης, έξω από τον χώρο ανάπτυξης των νημάτων. Ελάχιστη απόσταση ασφάλειας από το πλησιέστερο νήμα όπως το σχεδιάγραμμα της κατηγορίας F3B
-
Χώρος θεατών: Παράλληλα με τον άξονα απογείωσης, πίσω από τα pits σε απόσταση 10 μέτρων τουλάχιστον.
Γενικές προδιαγραφές για αγώνες
Σύμφωνα με τους κανονισμούς που ισχύουν.
Μοντελοδρόμιο για ελικόπτερα
Σε γενικές γραμμές ισχύουν τα παραπάνω. Στην περίπτωση που γίνεται εκπαίδευση και hovering, πρέπει να υπάρχει και μία απόσταση ασφάλειας 10-15 μέτρων μεταξύ των ελικοπτέρων και των άλλων χειριστών.
-
Διαστάσεις πίστας: Ενα και μόνο ελικόπτερο εξυπηρετείται από ένα πολύ μικρο καθαρό χώρο. Για αγώνες της κατηγορίας F3C αρκούν 10 Χ 10 μέτρα. Η πίστα αυτή μπορεί να εξυπηρετήσει περισσότερα ελικόπτερα αρκεί να απογειώνονται ή να προσγειώνονται με χρονικό διαχωρισμό. Αν πρέπει να εξυπηρετηθούν ταυτόχρονα περισσότερα ελικόπτερα, ιδίως αν γίνεται εκπαίδευση και hoverin, τότε οι διαστάσεις πρέπει να διαμορφωθούν ανάλογα. Καθοριστικός παράγοντας είναι η απόσταση ασφάλειας μεταξύ των ελικοπτέρων και των χειριστών που μπαίνουν στην πίστα και συγκεκριμένα με τον αρθμό των ελικοπτέρων που επιτρέπεται να πετάνε ταυτόχρονα. Η καλύτερη προσέγγιση στο θέμα είναι να γίνοην πολλές μικρές πίστες σε παράλληλη διάταξη και σε απόσταση ασφάλειας 15 μέτρων μεταξύ τους.
-
Προσανατολισμός ανάλογα με τη θέση του ήλιου: Αν η πίστα είναι τετράγων η στρογγυλή, δεν υφίσταται θέμα προσανατολισμού. Οι παραληλεπίπεδες πίστες καλύτερα να τοπθετηθούν λοξά στην διεύθυνση του επικρατούντος ανέμου.
-
Προσανατολισμός ανάλογα με την διεύθυνση του ανέμου: Για το hovering δεν υπάρχει πρόβλημα. Για την υπόλοιπη πτήση όπως για τα μηχανοκίνητα μοντέλα.
-
Επιφάνεια πίστας: Τσιμέντο ή πλάκες πεζοδρομίου ή κουρεμένο γρασίδι. Κυριαρχεί η ανάγκη απουσίας σκόνης για την προστασία των κινητήρων. Οι πλάκες έχουν το πλεονέκτημα του ότι μπορούν να αλλάξουν διάταξη, να επεκταθούν, ή να μεταφερθούν κατά βούληση.
-
Επιφάνεια γύρω από την πίστα: Γρασίδι ή πατημένο χώμα. Ελεύθερη από δένδρα.
-
Ορια πιθανής κάλυψης εναέριου χώρου: Σε ακτίνα 200 μέτρων από τον χώρο των χειριστών.
-
Χώρος χειριστών: Λουρίδα πλάτους 2 μέτρων σε όλο το μήκος της πίστας. Ελάχιστη απόσταση ασφάλειας από το κοντινότερο άκρο της πίστας 8 μέτρα.
Μοντελοδρόμιο για υδροπλάνα
Στην χώρα μας είναι πολύ εύκολο να βρεθεί χώρος για την πτήση των υδροπλάνων. Απόφυγε όμως τις παραλίες με λουόμενους και μη πετάς μηχανοκίνητα μοντέλα σε κατοικημένες παραλίες, τις ώρες κοινής ησυχίας (με εξαίρεση τα ηλεκτροκίνητα).
Συνύπαρξη όλων των τύπων μοντέλων
Η οργάνωση ενός τέτοιου μοντελοδρόμιου, για να είναι λειτουργικό και ασφαλές, είναι δύσκολη. Τα μηχανοκίνητα πρέπει να απογειώνονται από ανεξάρτητο διάδρομο και να πετούν σε ανεξάρτητο εναέριο χώρο από τα ανεμόπτερα. Αλλά και τα ελικόπτερα χρειάζονται τη δική τους πίστα και εναέριο χώρο.
Αντίθετα η εποπτεία των τριών κέντρων πτήσεων (ανεμόπτερα, μηχανοκίνητα, ελικόπτερα) πρέπει να γίνεται από εννιαίο κέντρο οπότε τα pits και οι πινακίδες ελέγχου των συχνοτήτων πρέπει να είναι κοινά. Αν στο μοντελοδρόμιο δεν είναι δυνατή η εγκατάσταση διαφορετικών κέντρων για κάθε κατηγορία, υπάρχει πάντα και η λύση της εκ περιτροπής χρήσης του.
Φιλοξενία σε κανονικό αεροδρόμιο
Αν ο χώρος πτήσης αερομοντέλων είναι μέσα σε πολιτικό ή στρατιωτικό αεροδρόμιο υπεύθυνος και ρυθμιστής των πάντων είναι ο Αερολιμενάρχης ή ο Αξιωματικός Ασφάλειας αντίστοιχα.
Προτεραιότητα έχουν οι αλεξιπτωτιστές, τα αερόστατα, τα ανεμόπτερα, και τα αεροπλάνα.
Μην απογειώνεσαι αν δεν υπάρχει αρκετό χρονικό περιθώριο μεταξύ των απο-προσγειώσεων των ανωτέρω πτητικών μηχανών. Στην πρώτη ειδοποίηση για προσέγγιση ή απογείωση των ανωτέρω προσγειώσου αμέσως.
Συνύπαρξη με αιωρόπτερα και αλεξίπτωτα σε πλαγιά
Αν και η πλαγιά δεν μπορεί να θεωρηθεί αεροδρόμιο, εάν πετάνε αιωρόπτερα ή αλεξίπτωτα parapente δεν πρέπει να πετάνε ταυτόχρονα και μοντέλα.
Η καλύτερη λύση είναι η συναδελφική συννενόηση για την εκ περιτροπής χρήση της πλαγιάς.
|