Τα Υλικά

[ Το ξύλο Μπάλσα ] - [ Οι κόλλες ]

Επι σειρά ετών, το κυριότερο υλικό για την κατασκευή αερομοντέλων είναι το ξύλο "μπάλσα". Ο λόγος που το κάνει τόσο πολύτιμο, είναι η μεγάλη του αντοχή και το μικρό του βάρος. Από μπάλσα φτιάχνουμε σχεδόν όλα τα μέρη του αερομοντέλου, από φύλλο (σχ 1) τα πλαϊνά της ατράκτου, τα πλευρίδια, τις μεγάλες επικαλύψεις των φτερών, από "μπλοκ" (σχ 2) τα ακροπτερύγια και τις μύτες της ατράκτου, ενώ από πηχάκια (σχ 3) φτιάχνουμε μικρές ατράκτους, τα χείλη προσβολής και εκφυγής και τις δοκούς των φτερών.

Κόντρα πλακέ ονομάζονται φύλλα ξύλου που απαρτίζονται από επί μέρους λεπτά φύλλα κολλημένα με τα νερά κάθετα μεταξύ τους (σχ 4). Ανάλογα με τον αριθμό των φύλλων που το συνθέτουν (συνήθως 2-5, σπανιότερα περισσότερα), αποκτά και το τελικό πάχος. Το κόντρα πλακέ συνδυάζει μεγάλη αντοχή ως προς το βάρος του. Με αυτό ενισχύουμε τα καταπονούμενα μέρη.

Με τον όρο αεροπορικό κόντρα πλακέ εννοούμε το κόντρα πλακέ από σημύδα (birch) που έχει κολληθεί με ειδική αδιάβροχη κόλλα. Προσφέρεται σε φύλλα πάχους από 0,5 χιλ, αλλά τα ψιλά φύλλα είναι ακριβά και δυσεύρετα. Δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιούμε αεροπορικό κόντρα πλακέ, ιδίως για πάχη 4 χιλ και άνω, όπου μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κοινό κόντρα πλακέ του εμπορίου.

Επίσης χρήσιμο είναι και το κόντρα πλακέ από λεύκη (poplar). H λεύκη είναι πολύ ελαφριά αλλά έχει μικρή αντοχή. Σε μορφή κόντρα πλακέ όμως δίνει άριστα αποτελέσματα και είναι πολύ χρήσιμη στον αερομοντελισμό.

Από σκληρά ξύλα όπως σημύδα (birch), ερυθρελάτη (spruce) ή πεύκη (pine), φτιάχνουμε εύκαμπτα και γερά πηχάκια για δοκούς φτερών, ενώ από οξιά (beech), δεσποτάκι (ash), ή σφένδαμο (maple) τις δοκούς κινητήρων, βάσεις συστημάτων προσγείωσης κ.λ.π. (σχ 5)

Για να σχηματιστεί η αεροδυναμική επιφάνεια γύρω από ένα ξύλινο σκελετό, ή για να φινίρουμε γενικά το μοντέλο το επικαλύπτουμε με ειδικό χαρτί, ή με ύφασμα από μετάξι ή με συνθετικό θερμοσυστελλόμενο φιλμ.

Οι κατάλληλες ποιότητες χαρτιών επικάλυψης είναι τα tissue, silkspan, modellspan, ή Japanese paper (γιαπωνέζικο χαρτί). Τα χαρτιά προσφέρονται σε ποιότητα λεπτό 12-17 γρ/τ.μ σε λευκό χρώμα ή άλλους χρωματισμούς. Το χαρτί και τις ξύλινες επιφάνειες τις φινίρουμε με βερνίκι ή πλήρες σύστημα χρωμάτων του εμπορίου (ακρυλικά, ουρεθάνης κ.α).

Τα συνθετικά φιλμ, περισσότερο γνωστά σαν Monokote, είναι μια ευπρόσδεκτη καινοτομία στον τομέα της επικάλυψης. Η εργασία γίνεται σε κλάσμα χρόνου και με μικρότερο βάρος από μια "πλήρη" κλασσική επικάλυψη, χωρίς να λερώνει ή να μυρίζει. Η αντοχή του είναι μεγαλύτερη και από του μεταξιού κι αν τρυπήσει επισκευάζεται σε χρόνο ρεκόρ.

Για την τοποθέτηση το ζεσταίνεις επάνω στον σκελετό, όποτε κολλάει και ταυτόχρονα τεντώνει. Κυκλοφορούν διάφορα όμοια υλικά (polyester, polypropylene, polyolefine) με διαφορετική ευαισθησία στην θερμοκρασία, ικανότητα κολλήματος, τεντώματος και ευπλαστότητας γύρω από τις καμπύλες. Παρεμφερή υλικά προσφέρονται με ίνες υφάσματος ή γυαλιού, με ή χωρίς κόλλα. Πολλά από τα τελευταία δέχονται - ή επιβάλλεται - περαιτέρω κατεργασία με βερνίκι.

Πλαστικά είναι οικογένειες συνθετικών υλών με διαφορετικές ιδιότητες και ο αερομοντελιστής βρίσκει πολλές δυσκολίες ώσπου να μάθει να τα αναγνωρίζει και να τα κατεργάζεται.

Πολλά αξεσουάρ, δεξαμενές, σωληνάκια κ.λ.π., κατασκευάζονται από πολυπροπυλένιο (ΡΡ) ή πολυεθυλένιο (ΡΕ) ή νάϋλον. Παράγωγα της κυτταρίνης (σελουλόζης), προσφέρονται σε διαφανή φύλλα απ' όπου φορμάρονται οι καλύπτρες, (σχ 9) ενώ διάφορα βερνίκια βαφής έχουν κι' αυτά σαν βάση την κυτταρίνη (nitrates, butyrates).

Κάποια εποχή οι κατασκευαστές kit έφτιαχναν τις ατράκτους από ακρυλοβουτυρυλοστυρένιο (ΑΒS) με την μέθοδο του κενού, αλλά αυτές τείνουν να εξαφανιστούν επειδή είναι 3 φορές βαρύτερες από μια αντίστοιχη από fiberglass και 8 φορές βαρύτερες από την μπάλσα.

Η πολυστερίνη βρίσκει εφαρμογή μόνον στον πλαστικομοντελισμό δηλαδή στην συναρμολόγηση στατικών μοντέλων. Αντίθετα η διογκωμένη πολυστερίνη (ΔΠ) είναι το μοντέρνο υλικό που γρήγορα κατέκτησε το χόμπυ μας. Με κατάλληλη κατεργασία θερμαινόμενοι κρύσταλλοι πολυστερίνης αυξάνουν σε όγκο και κολλούν μεταξύ τους για να δώσουν μια μάζα που το μεγαλύτερο μέρος της είναι αέρας.

Στο εμπόριο προσφέρεται έτοιμη σε πυκνότητες ακόμη χαμηλότερες από αυτές της μπάλσα, είναι σχετικά φθηνή, κατεργάζεται εύκολα και γρήγορα, επισκευάζεται σε χρόνο ρεκόρ και δεν σκευρώνει. Ενα τέτοιο υλικό ήταν αδύνατο να μην κεντρίσει το ενδιαφέρον των αερομοντελιστών που γρήγορα εξουδετέρωσαν το μοναδικό της μειονέκτημα, την μικρή αντοχή.

Η ΔΠ - μόνη της - όχι μόνο δεν αντέχει στις απαιτήσεις της πτήσης (εκτός από πολύ μικρά μοντέλα), αλλά παράλληλα καταστρέφει από τις περισσότερες κόλλες και χρώματα βαφής. Ομως, μια απλή επικάλυψη όλης της επιφάνειας με φύλλο μπάλσα ή καπλαμά ή υαλοϋφάσματος προσδίνει τεράστια αντοχή και συγχρόνως προστατεύει και προετοιμάζει την επιφάνεια για το φινίρισμα. Βρίσκει εφαρμογή στην κατασκευή φτερών και ουραίων με τα πηδάλια τους, και σε τμήματα ατράκτων και πλωτήρων.(σχ.6)

Το αλουμίνιο και ντουραλουμίνιο είναι κατ' εξοχή αεροπορικά υλικά, αλλά στον αερομοντελισμό έχουν περιορισμένη εφαρμογή, αν εξαιρέσουμε τα διάφορα μέρη των κινητήρων και τα απλά σκέλη προσγείωσης. Τα φύλλα αλουμινίου δεν πρέπει να λυγίζουν σε απότομες γωνίες και δεν κολλάνε με απλές μεθόδους.(σχ 7)

Από τα μέταλλα, το ισχυρότατο ατσαλόσυρμα αποτελεί άριστη εκλογή για συστήματα προσγείωσης, ντήζες, ενώσεις φτερών ή σύρματα οδήγησης μοντέλων κυκλικής πτήσης. Κατεργάζεται σχετικά δύσκολα με τα κοινά εργαλεία και δεν πρέπει να συγχέεται με άλλα παρεμφερή υλικά, λιγότερο ανθεκτικά όπως το ασημάτσαλο.(σχ 8)

Αλλα μέταλλα όπως η ψιλή λαμαρίνα και σωληνάκια μπρούντζου ή χαλκού, συναντώνται σε δεξαμενές καυσίμων. Κόβονται με ψαλίδα ή λίμα αντίστοιχα, και κολλάνε με το γνωστό καλάι.

Από μια τέτοια συγκέντρωση υλικών δεν μπορούσε να λείψει και το γνωστό fiberglass, δηλαδή τις ίνες υαλοβάμβακα που είναι εμπλουτισμένες με πολυεστερική ή εποξική ρητίνη. Με αυτό το συνδυασμό φτιάχνουμε ολόκληρες ατράκτους μέσα σε καλούπια ή επισκευάζουμε και ενισχύουμε ευαίσθητα σημεία. Αν και έχει καλό λόγο Α/Β το τελικό βάρος μιας ατράκτου είναι μεγαλύτερο από την αντίστοιχη με μπάλσα και δεν συνιστάται για μικρά μοντέλα.

Μεγαλύτερη αντοχή έχει ο συνδυασμός ρητίνης με carbon fiber (νήματα άνθρακα) για καλές αλλά ακριβές έλικες, ή με νήματα Kevlar για ελαφριές ατράκτους.(σχ 10)

Δεν είναι βέβαια δυνατόν να καλυφθούν όλα τα υλικά που κατά καιρούς έχουν πετάξει με τα αεροπλάνα μας, κάθε μέρα ο εφευρετικός αερομοντελιστής που δεν ικανοποιείται από τα κατεστημένα ή βρίσκεται σε μια μεγάλη ανάγκη, έχει να μας επιδείξει κάποιο νέο υλικό, κάποιο υποκατάστατο, μαζί με μια νέα μέθοδο κατασκευής.

Αλλά τίποτε δεν φαίνεται να κλονίζει το σλόγκαν: Η μπάλσα πετάει καλύτερα

[ Το ξύλο Μπάλσα ] - [ Οι κόλλες ]