Η Κλασσική Επικάλυψη

	Η Κλασσική Επικάλυψη Α΄ μέρος Β' μέρος
Με την επικάλυψη - ή επένδυση - σχηματίζουμε τις αεροδυναμικές επιφάνειες γύρω από τον ξύλινο ανοιχτό σκελετό, ενώ ταυτόχρονα μεγαλώνουμε την αντοχή του στην στρέψη. Λένε ότι για μια επιτυχημένη επικάλυψη χρειάζεται λίγη επιστήμη, λίγη δεξιοτεχνία, λίγη καλλιτεχνία και λίγη τύχη. Και πρέπει να πετύχει γιατί από αυτή κρίνεται η απόδοση και η αντοχή του μοντέλου. Σαν επενδυτικά υλικά επιλέγονται διάφοροι τύποι χαρτιού, μετάξι, ή συνθετικά υλικά σε λεπτά φύλλα (πλαστικό φιλμ). Η επιλογή εξαρτάται από το είδος και το μέγεθος του μοντέλου. Μεγαλύτερα μοντέλα απαιτούν πιό ανθεκτικό επενδυτικό υλικό. Στο άλλο άκρο, τα μοντέλα ελεύθερης πτήσης για εσωτερικούς χώρους, που πρέπει να είναι πολύ ελαφρυά, σχηματίζουν τις αεροδυναμικές επιφάνειες με ένα υμένιο "microfilm" από ειδικό μίγμα βερνικιών. Η επικάλυψη με χαρτί Οι κατάλληλες ποιότητες χαρτιών επικάλυψης είναι τα tissue, silkpan (μεταξόχαρτο), modellspan, και Japanese paper. Τα μικρότερα μοντέλα και τα ουραία τμήματα γενικά, τα "ντύνουμε" με λεπτό χαρτί βάρους 12-17 γρ/τ.μ, ενώ τα μεγαλύτερα με χαρτί βάρους 21-23 γρ /τ.μ. Αν θέλεις να ομορφύνεις το μοντέλο χωρίς να το βάψεις με βαριά χρώματα, επίλεξε από την αρχή χρωματιστά χαρτιά. Μέθοδοι επικάλυψης με χαρτί υπάρχουν τόσες, όσοι και οι αερομοντελιστές. Ολες όμως είναι παραλλαγές των βασικών μεθόδων που περιγράφονται εδώ. Η μέθοδος του βρεγμένου χαρτιού προτείνεται για τα Jupiter 2 & 3, τo Saturn και άλλα μεγάλα μοντέλα, ενώ η μέθοδος του στεγνού χαρτιού προτείνεται για το Venus 2, τo Mercury 2 και τα αντίστοιχα μοντέλα ίδιου μεγέθους. Επίσης περιγράφονται ιδιαίτερες οδηγίες για τα πολύ μικρά μοντέλα. ΕΠΙΚΑΛΥΨΗ ΑΕΡΟΔΥΝΑΜΙΚΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΩΝ Προκαταρκτικές οδηγίες Τα εργαλεία που θα χρειαστείς είναι: πολλά αμεταχείριστα ξυραφάκια, ένα σφουγγαράκι ή ψεκαστήρα νερού, ένα πινέλο Νο 6 ή μεγαλύτερο, ένα ψαλίδι και αρκετές καρφίτσες. Στην μέθοδο του βρεγμένου χαρτιού ως κόλλα θα χρησιμοποιήσεις αραιωμένο βερνίκι και στις δύσκολες μεριές κόλλα σελλουλόζης, ενώ για την μέθοδο του στεγνού χαρτιού καταλληλότερη είναι η αραιωμένη άσπρη κόλλα με 10% νερό, ή η κόλλα τύπου stic, χωρίς να αποκλείεται και το βερνίκι. Τα "νερά" του χαρτιού πρέπει να είναι παράλληλα με το εκπέτασμα του φτερού, δηλαδή παράλληλα στα δύο χείλη για να τεντώσει περισσότερο. Για να διαπιστώσεις σε ποια διεύθυνση έχει το χαρτί τα "νερά" του σκίσε το λίγο σε μια άκρη προς τις δύο διευθύνσεις. Τα νερά είναι στην διεύθυνση που σκίζεται ευκολώτερα.
	Επάνω: Τα "νερά" δεν είναι παράλληλα. Το χαρτί έχει μαζέψει περισσότερο και το πάχος του φτερού ανάμεσα από τα πλευρίδια είναι λεπτότερο άρα η αεροτομή είναι αλλοιωμένη. Κάτω: το χαρτί έχει τοποθετηθεί με τα "νερά" παράλληλα και η αεροτομή διατηρείται σε όλο το εκπέτασμα.
	Αριστερά: Εύκολο σκίσιμο. Τα νερά είναι σ΄ αυτή την διεύθυνση. Δεξιά: Δύσκολο σκίσιμο. Τα νερά είναι κόντρα.
	Γυαλοχάρτισε ελαφρά όλη την ξυλοκατασκευή ιδίως τα μέρη που θα πατήσει το επενδυτικό υλικό, για να φύγουν πιθανά εξογκώματα ξύλου ή κόλλας.
	Κόψε το χαρτί με τα νερά παράλληλα στα δύο χείλη, με περιθώρια 2-3 εκ γύρω-γύρω.
	Θα κόψεις χωριστά κομμάτια για κάθε μία από τις επάνω και κάτω έδρες. Το χαρτί κάθε έδρας μπορεί να έχει ξεχωριστό χρώμα, ανάλογα με το σχέδιο διακόσμισης που έχεις αποφασίσει.
Η Μέθοδος με "Βρεγμένο" Χαρτί
	Πέρνα ένα χέρι βερνίκι όλη την ξυλοκατασκευή και ακόμα δύο χέρια, τα μέρη που θα πατήσει το χαρτί.
Αρχισε την εργασία από την κάτω επιφάνεια μιας έδρας. Ακούμπα το αντίστοιχο χαρτί σε μια λεία και αδιάβροχη επιφάνεια (π.χ τζάμι) και μούσκεψέ το ελαφρά με το σφουγγαράκι ή τον ψεκαστήρα, έτσι που να μη στάζει όταν το σηκώσεις. Αν βραχεί περισσότερο σκούπισε την περίσσεια με χαρτοπετσέτα.
	Στην συνέχεια άπλωσέ το με προσοχή στην έδρα και τράβα τα περιθώρια να φύγουν τα μεγάλα ζαρώματα.
	Αμέσως πέρνα ένα-δύο χέρια βερνίκι επάνω από το χαρτί, μόνο στα σημεία που ακουμπάει στο ξύλο (στα δύο χείλη, την ρίζα και το ακροπτερύγιο). Το βερνίκι ποτίζει το χαρτί και κολλάει στα προηγούμενα στρώματα. (Οταν το βερνίκι ακουμπήσει στο βρεγμένο χαρτί, ασπρίζει. Το άσπρισμα αυτό θα εξαφανιστεί με την επόμενη κατεργασία). Tράβα λίγο ακόμα τα περιθώρια - με προσοχή - για να φύγουν και τα μικρά ζαρώματα.
	Γύρισε το χαρτί να πατήσει και να κολλήσει σε όλο το μήκος του πίσω μέρους του χείλους εκφυγής. Αφαίρεσε με το ξυραφάκι ή με μία γυαλοχαρτίστρα όλο το περιθώριο του χείλους εκφυγής.
	Το περιθώριο του χείλους προσβολής κόψε το τόσο ώστε να μείνει ένα μικρό περίσσευμα, που να καλύψει (να κολλήσει) στην περιφέρεια του χείλους.
	Τα περιθώρια που κρέμονται στα ακραία πλευρίδια, (π.χ στην ένωση της διέδρου και στα ακροπτερύγια) γύρισέ τα και κόλλα τα στην πλαϊνή επιφάνεια των πλευριδίων αυτών.
	Επανάλαβε την ίδια διαδικασία για την επάνω επιφάνεια της ίδιας έδρας.
	Κόψε και πάλι τα περισσεύματα του χαρτιού στα δύο χείλη έτσι ώστε ώστε να γυρίσουν και να υπερκαλύψουν κατά 3-5 χιλ. την άκρη του άλλου χαρτιού.
Για να μην σκευρώσει η έδρα καθώς στεγνώνει το νερό και τεντώνει το χαρτί, καρφίτσωσε την στον πίνακα, παρεμβάλλοντας ισόπαχα ξυλαράκια (2-3 χιλ) κάτω από τα χείλη. Eτσι, και αερίζεται, και δεν κολλάει στον πίνακα. Αν προβλέπεται συστροφή, βάλε ξυλαράκια που προοδευτικά θα έχουν μεταβαλλόμενο πάχος.
	Συνέχισε με την κάτω επιφάνεια μιας πλαϊνής έδρας, μετά με την επάνω της ίδιας κ.ο.κ. Στις ενώσεις των διέδρων κάθε νέο φύλλο θα πατήσει 3-5 χιλ στο προηγούμενο.
Αν στη διάρκεια της εργασίας στεγνώνει νωρίς μέρος του βρεγμένου χαρτιού, βρέξε το και πάλι για να έχει ομοιόμορφες τάσεις και για να προλάβει να στετγνωσει πρώτα το βερνίκι. Αν σε ένα σημείο που θέλεις να τραβήξεις το χαρτί έχει στεγνώσει το βερνίκι, μαλάκωσέ το με λίγο διαλυτικό.
Η Μέθοδος με "Στεγνό" Χαρτί Στη μέθοδο αυτή πρώτα κολλάμε το χαρτί στεγνό, και το μετά το βρέχουμε. (οι διαφορές τονίζονται με το θαλασσί φόντο) Ο ξύλινος σκελετός μπορεί να βερνικωθεί μόνο ένα χέρι, ή να μην βερνικωθεί καθόλου. Κόψε το χαρτί με τα "νερά" παράλληλα στα δύο χείλη, σε χωριστά κομμάτια για τις επάνω και κάτω έδρες, με περιθώρια 2-3 εκατοστά γύρω - γύρω. Αρχισε την εργασία από την κάτω επιφάνεια της μιας έδρας. Πέρνα ένα λεπτό στρώμα κόλλας Stic ή αραιωμένης άσπρης κόλλας στην περίμετρο που θα ακουμπήσει το χαρτί. Ακούμπα το αντίστοιχο φύλλο του χαρτιού μαλακά και τράβα με προσοχή τις άκρες να εξαφανιστούν τα μεγάλα ζαρώματα. Πίεσε το να κολλήσει στην περίμετρο και στο πλάϊ, στο ακροπτερύγιο. Αφαίρεσε με το ξυραφάκι όλο το περιθώριο του χείλους εκφυγής ενώ στο αντίστοιχο του χείλους προσβολής κόψε το τόσο ώστε να μείνει ένα μικρό περίσσευμα, που θα κολλήσεις στην περιφέρεια του χείλους. Το περιθώριο που κρέμεται σε κάποιο ακραίο πλευρίδιο (π.χ στην ένωση της δίέδρου ή το ακροπτερύγιο) κόψε το σε λουρίδες και κόλλα το στο πλάϊ του πλευρίδιου. Κάνε το ίδιο στις δύσκολες καμπύλες άκρες των ακροπτερυγίων. Οι λουρίδες θα πατήσουν η μία επάνω στην άλλη για να καλυφθεί χωρίς ζαρώματα. Αν το κάτω μέρος των πλευριδίων είναι κοίλο, σ' αυτά το χαρτί θα κολληθεί με κόλλα. Επανάλαβε την ίδια διαδικασία για την επάνω επιφάνεια της ίδιας έδρας. Αφαίρεσε και πάλι το περιθώριο του χείλους εκφυγής, του δε χείλους προσβολής κόψε το όσο χρειάζεται και γύρισέ το να κολλήσει στην περιφέρεια του χείλους υπερκαλύπτοντας λίγο (3-5 χιλ) την άκρη του άλλου χαρτιού. Στις ενώσεις των διέδρων κάθε νέο φύλλο θα πατήσει 3-5 χιλ στο προηγούμενο. Ψέκασε ελαφρά το χαρτί της μιας έδρας (επάνω και κάτω) με νερό. Στην αρχή θα εμφανιστούν περισσότερα ζαρώματα, όταν όμως στεγνώσει, θα τεντώσει. Για να μην σκευρώσει η έδρα καθώς στεγνώνει και τεντώνει το χαρτί, καρφίτσωσέ την στον πίνακα, παρεμβάλλοντας ξυλαράκια κάτω από τα χείλη. Eτσι, και αερίζεται, και δεν κολλάει στον πίνακα. Αν η έδρα πρέπει να είναι επίπεδη βάλε ισόπαχα ξυλαράκια (2-3 χιλ είναι αρκετά). Αν προβλέπεται συστροφή, βάλε ξυλαράκια με προοδευτικά διαφορετικά πάχη. Ψέκασε το χαρτί από ψηλά με νερό, με ένα ψεκαστήρα λουλουδιών.

Λύσεις σε ιδιαίτερα προβλήματα (ανεξάρτητα της μεθόδου)
	Αν το ακροπτερύγιοι είναι καμπύλο, κόψε το χαρτί σε λουρίδες που θα πατήσουν η μία επάνω στην άλλη για να καλυφθεί χωρίς ζαρώματα.
	Αν το ακροπτερύγιο είναι ελλειπτικό, κάλυψε την μεγαλύτερη εσωτερικά περιοχή με ένα φύλλο χαρτιού που θα έχει τα νερά του παράλληλα, αλλά την τελευταία περιοχή με χωριστό χαρτί που θα έχει τα "νερά" του κάθετα.
	Αν το κάτω μέρος των πλευριδίων είναι κοίλο, σ' αυτά το χαρτί (ή το μετάξι) θα κολληθεί με κόλλα (αραιωμένη κόλλα σελλουλόζης, ή αραιωμένη άσπρη κόλλα, ή κόλλα stick).
	Αν η συμβολή δύο αεροδυναμικών επιφανειών πρέπει να είναι καμπύλη, θα την καλύψεις πρώτα με μία χωριστή λουρίδα χαρτιού ή μεταξιού.
[ Β' μέρος ]