Η Κλασσική Επικάλυψη

Β' μέρος

[ Α' μέρος ]

 

ΕΠΙΚΑΛΥΨΗ ΑΤΡΑΚΤΟΥ

Μέθοδος "βρεγμένου χαρτιού".

Για να επικαλύψεις μια κτιστή άτρακτο "σκελετό") με χαρτί, έχεις να επιλέξεις μεταξύ της μεθόδου με το "βρεγμένο" και με το "στεγνό" χαρτί. Εδώ θα περιγράψουμε την μέθοδο του βρεγμένου χαρτιού.

Η εργασία γίνεται σε κάθε μία έδρα χωριστά, ή σε περισσότερες έδρες ταυτόχρονα.

Το χαρτί κόβεται λίγο μεγαλύτερο από το πλάτος της έδρας (ή των εδρών) που θέλεις να καλύψεις, με τα νερά του παράλληλα ως προς το μήκος της ατράκτου.

Ατρακτος με παραλληλόγραμη διατομή

Βρέξε και ακούμπα το χαρτί στην έδρα. Τράβηξε να φύγουν τα μεγάλα ζαρώματα. Πέρνα βερνίκι επάνω από το χαρτί μόνο στα σημεία που εφάπτεται σε ξύλο, αρχίζοντας από την μέση. Γύρισε λίγο το χαρτί προς την γειτονική έδρα και κόψε τα περιθώρια.

Φρόντισε ότι κάνεις στην μια έδρα να το κάνεις αμέσως και στην συμμετρική της έδρα, για να αποφύγεις κάποιο σκέυρωμα. Οταν επικαλύπτεις γειτονικές έδρες, θα κολλήσεις την άκρη του χαρτιού επάνω στις γυρισμένες άκρες και θα κόψεις τα περισσεύματα.

Ατρακτος με πολύπλευρη διατομή

Σε πολύπλευρες ατράκτους, εξαρτάται από την πείρα του κάθε αερομοντελιστή να επικαλύψει με ένα φαρδύ χαρτί, ταυτόχρονα, δύο ή τρεις έδρες. Εκτός όμως του ότι είναι ευκολώτερο να επικαλύπτεις κάθε φορά από μια έδρα, ο χρόνος που απαιτείται για την ολοκλήρωση της εργασίας είναι ο ίδιος με το να επικαλύπτεις περισσότερες έδρες ταυτόχρονα.

Αν καλύπτεις μία - μία έδρα σε επαφή με την προηγούμενη (π.χ. 1,2,3... Σχήμα Α), κινδυνεύει να σκευρώσει. Καλύτερα είναι να καλύψεις μία παρά μία έδρα (Σχήμα Β, 1,2,3,4) και μετά να καλύψεις τις κενές (Σχήμα Β, 5,6,7,8).

Το αν η άτρακτος θα χρειαστεί στερέωμα για όσο στεγνώνει να μη σκευρώσει εξαρτάται από την αντοχή της.

Λύσεις σε ιδιαίτερα προβλήματα

(ανεξάρτητα της μεθόδου)

Αν η μύτη ή άλλο μέρος της ατράκτου είναι καμπύλο, κόψε στο σημείο εκείνο το χαρτί σε μικρότερες λουρίδες, ώστε η μια να πιάνει λίγο επάνω στην άλλη και να καλυφθεί η καμπύλη χωρίς ζαρώματα.

Επικάλυψη με μετάξι

Με ύφασμα από μετάξι (ή συνθετικό μετάξι) επικαλύπτουμε μεγάλα μοντέλα. Το υλικό όμως είναι ακριβό και τείνει να εκλείψει, ενώ η μέθοδος είναι δυσκολώτερη και δεν παρέχει κανένα πλεονέκτημα μπροστά στο πλαστικό φιλμ. Αν φτιάχνεις όμως μια μακέτα, το πρωτότυπο της οποίας είχε υφασμάτινη επικάλυψη, πρέπει να επικαλύψεις και αυτή με ύφασμα.

Το μετάξι δεν έχει νερά. Ακολούθησε την μέθοδο του βρεγμένου χαρτιού, αλλά βρέξε το και τέντωσε το περισσότερο. Στερέωσε το ύφασμα περιμετρικά με καρφίτσες ανά 5 χιλιοστά. Θα χρειαστεί πιο πηχτό βερνίκι και περισσότερα χέρια για να κολλήσει. Φρόντισέ να κολλήσει πριν στεγνώσει το νερό και αρχίσει να τραβάει. Ξαναβρέξε όσες φορές χρειάζεται το μετάξι με νερό για να προλάβει να στεγνώσει πρώτα το βερνίκι.

Το βερνίκωμα

Η στεγνή και τεντωμένη χάρτινη ή μεταξένια επικάλυψη πρέπει να "βαφεί" με αραιωμένο άχρωμο βερνίκι, για να κλείσουν οι πόροι του υλικού και να αποκτήσει μεγαλύτερη αντοχή. Το βερνίκι μπορείς να το περάσεις είτε με πινέλο είτε με πιστόλι βαφής.

Στα μοντέλα Venus 2 και Mercury 2 πέρνα την επικάλυψη δύο χέρια αραιωμένο βερνίκι, ενώ στα μεγαλύτερα μοντέλα Jupiter 2, 3 και Saturn πέρνα την 3-4 χέρια.

Το βερνίκωμα γίνεται κάθε φορά σε μία έδρα (επάνω και κάτω).

Για να μη σκευρώσει η έδρα καθώς στεγνώνει και τεντώνει το χαρτί, καρφίτσωσέ την στον πίνακα, παρεμβάλλοντας ξυλαράκια κάτω από τα χείλη. Ετσι, και αερίζεται, και δεν κολλάει στον πίνακα. Αν η έδρα πρέπει να είναι επίπεδη βάλε ισόπαχα ξυλαράκια (2-3 χιλ είναι αρκετά). Αν προβλέπεται συστροφή, βάλε ξυλαράκια με προοδευτικά διαφορετικά πάχη.

Ορισμένα βερνίκια χρειάζονται 24 ώρες για να στεγνώσουν, οπότε κάθε έδρα θα μείνει καρφιτσωμένη τουλάχιστον για αυτό το διάστημα. Μην κοιμάσαι στο ίδιο δωμάτιο με τις αναθυμιάσεις του βερνικιού.

Εξαιρούνται τα πολύ μικρά μοντέλα εσωτερικών χώρων τα οποία αν βερνικωθούν σίγουρα θα σκευρώσουν.

Αντίθετα αν πρέπει να βερνικώσεις τα φτερά ενός μικρού ανεμόπτερου ή λαστιχοκίνητου, αλλά δεν έχεις βερνίκι, μπορείς μεν να τα πετάξεις αλλά να έχεις υπ' όψη σου ότι η αντοχή του θα είναι περιορισμένη, και θα πρέπει να αποφύγεις τις ημέρες με υγρασία ή ανέμους.

Φυσικά είναι αδιανόητο να πετάξεις μηχανοκίνητο μοντέλο αν δεν έχει στεγανοποιηθεί το σκάφος με αρκετό βερνίκι.

Ποιό βερνίκι είναι κατάλληλο;

Για την εργασία της επικάλυψης, και της κατεργασίας των χάρτινων ή μετάξινων επιφανειών θα χρειαστείς ένα ελαφρύ άχρωμο βερνίκι που αραιώνεται εύκολα, και εισχωρεί στους πόρους.

Το κλασσικότερο βερνίκι είναι αυτό της νιτροκυταρίνης "nitrate dope". Εχει καλή κολλητική ικανότητα, και την ιδιότητα να τεντώνει ακόμα περισσότερο το επενδυτικό υλικό. Τέτοιο βερνίκι πουλάνε τα καταστήματα χρωμάτων, και ειδών Αερομοντελισμού (Hobby Shops).

Επίσης κατάλληλο είναι το αερομοντελιστικό (και αεροπορικό) βερνίκι που λέγεται "butyrate dope". Υπάρχει και σε ποιότητα "non shrinkable" ή "lite coat", που δεν τραβάει περισσότερο την επιφάνεια που επικάθεται, η οποία προτιμάται στα μικρά και εύπλαστα μοντέλα για να μην σκευρώσουν.

Ολα τα βερνίκια πριν χρησιμοποιηθούν πρέπει να αραιωθούν με το συμβατό διαλυτικό τους, σε βαθμό που να γίνουν ρευστά για χρήση με πινέλο και πολύ ρευστά για χρήση με "πιστόλι".

Αν ένα βερνίκι δεν αραιωθεί στη σωστή αναλογία, θα έχει μεγαλύτερη κολλητικό ικανότητα αλλά θα αργεί να στεγνώσει μετά την εφαρμογή. Αντίθετα το περισσότερο αραιωμένο βερνίκι στεγνώνει πολύ πιό γρήγορα. Είναι καλύτερο να περάσεις πολλά χέρια αραιωμένου βερνικιού παρά ένα χέρι παχύρευστου βερνικιού.

Διακόσμηση με χρωματιστό χαρτί

Τα φτερά ή η άτρακτος που δεν πρέπει να βαφτούν στην συνέχεια με χρωματιστό βερνίκι, μπορείς να τα ομορφήνεις τραβώντας μερικές γραμμές με ένα κοινό μαρκαδόρο. Πρόσεξε μη τρυπήσεις το χαρτί.

Μπορείς επίσης να κολλήσεις χρωματιστό χαρτί σε λουρίδες ή άλλα σχήματα επάνω από την κύρια επικάλυψη, αφού όμως πρώτα ολοκληρώσεις το βερνίκωμα με το άχρωμο βερνίκι.

Κόψε το χρωματιστό χαρτί στο σχήμα που θέλεις. Μούσκεψέ το με νερό, ακούμπησέ το στην επικάλυψη και στρώσε το να φύγουν τα ζαρώματα. Πέρνα το από επάνω αραιωμένο βερνίκι να κολλήσει στην θέση του.

 

ΕΠΙΚΑΛΥΨΗ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΩΝ ΜΟΝΤΕΛΩΝ

Οι αεροδυναμικές επιφάνειες των πολύ μικρών μοντέλων επικαλύπτονται μόνο από την μια πλευρά τους δηλαδή χρησιμοποιούμε μόνο ένα φύλλο χαρτί. Είναι φανερό ότι αυτές τις επιφάνειες δεν πρέπει να τις κατεργαστούμε με νερό ή βερνίκι, γιατί σίγουρα θα σκευρώσουν.

Ο στόχος είναι να πετάει καλά το μοντέλο και όχι να φαίνεται ωραίο αλλά να μη μπορεί να πετάξει. Γι' αυτό χρησιμοποίησε το πιο λεπτό και ελαφρύ χαρτί που υπάρχει. Ξεκίνα με την μέθοδο του στεγνού χαρτιού, αλλά στην συνέχεια για να αποφύγεις το σκεύρωμα συνιστάται να επιλέξεις μία από τις εξής συμβουλές:

  • Μη ψεκάσεις το χαρτί με νερό. Το χαρτί θα μείνει με ζαρώματα αλλά αυτά δεν επηρεάζουν την πτήση.
  • Ψέκασε το χαρτί με οινόπνευμα. Η μικρή ποσότητα νερού που περιέχει (ή θα προσροφήσει) το οινόπνευμα είναι αρκετή για να τεντώσει το χαρτί χωρίς να τραβήξει επικίνδυνα.
  • Κόλλα το χαρτί της επικάλυψης πρώτα σε ένα παραλληλόγραμμο ξύλινο βοηθητικό πλαίσιο. Ακολούθως ψέκασέ το με νερό ή οινόπνευμα για να τεντώσει. Οταν στεγνώσει κόψε και κόλλα την επιφάνεια του χαρτιού που θέλεις στον σκελετό χωρίς να το ξαναβρέξεις.
Σε κάθε μία από τις παραπάνω περιπτώσεις μη βερνικώσεις τις επιφάνειες.

Είδαμε τις μεθόδους που εφαρμόζονται σε μεγάλους ανθεκτικούς σκελετούς, και αυτές που εφαρμόζονται σε μικρούς και ευαίσθητους σκελετούς. Υπάρχει ακόμα μία περίπτωση που σε ορισμένα μεγέθη μοντέλων τα φτερά είναι αρκετά ανθεκτικά και τα κατεργαζόμαστε με νερό και βερνίκι, ενώ τα πτερύγια της ουράς είναι λιγότερο ανθεκτικά και τα αντιμετωπίζουμε με τον τρόπο που μόλις περιγράψαμε.

[ Α' μέρος ]

 

Πρώτη σελίδα/Home Περιεχόμενα