Προσπάθεια εξακρίβωσης των μυστικών του "ΜΙΔΑΣ"

Η Σημερινή Πραγματικότητα στην F3A

[ εισαγωγή στην F3A ] - [ οι ακροβασίες ] - [ προπόνηση και αγώνας ] - [ το pattern F3A-GR ] - [ aresti ]

  [ τριμάρισμα F3A - Α' μέρος ] - [ Β' μέρος ] - [ Γ' μέρος ]

 

Η μεγάλη αλλαγή στους κανονισμούς της F3A έγινε πριν μερικά χρόνια με την απελευθέρωση του ορίου κυβισμού του κινητήρα. Παράλληλα ορίσθηκε ως μέγιστη διάσταση τα 2 μέτρα (και για το άνοιγμα των πτερύγων, και για το μήκος της ατράκτου μαζί με τον κώνο), και γι' αυτό η κατηγορία αναφέρεται και ως "2 Χ 2". Παρέμεινε όμως το μέγιστο "στεγνό" βάρος των 5.000 γραμμαρίων.

Βέβαια, επειδή και οι αερομοντελιστές και οι κατασκευάστριες εταιρείες ήθελαν να προωθήσουν ακόμα πιό μεγάλα μοντέλα, η FAI ξεκινάει νέα επίσημη κατηγορία που ονομάζει F3A-X, με μοντέλα όπως αυτά που συμετέχουν στο Tournament of Champions (T.O.C.), που διοργανώνεται στο Las Vegas.

Τα σύχρονα pattern

Η επιτροπή CIAM θέσπισε σύστημα αλλαγής του pattern ανά διετία. Η πρώτη εφαρμογή κάθε νέου pattern γίνεται τον χρόνο που δεν τελούνται παγκόσμιοι αγώνες, αλλά διηπειρωτικοί (πανευρωπαϊκοί, πανασιατικοί, παναμερικανικοί), ώστε να συμβάλει στην καλύτερη προπόνηση των αθλητών. Τα σύγχρονα pattern περιέχουν πολλές ακροβασίες με snap roll, και είναι πραγματικά δύσκολα στην εκτέλεσή τους. Αυτό είναι αναγκαίο για να υπάρχει ικανοποιητική διαφορά στην βαθμολογία των αγωνιζόμενων και να ξεχωρίσει ο πραγματικός πρωταθλητής.

Το αεροπλάνο

Η εξέλιξη του στυλ της πτήσης, έφθασε σε ένα συμβιβασμό μεγάλης ιπποδύναμης και μεγάλης οπισθέλκουσας, και έτσι σήμερα τα μοντέλα αυτά μπορούν να πετάξουν με σταθερή ταχύτητα είτε σε ευθεία, είτε σε άνοδο, είτε σε κάθοδο.

Η εξωτερική γραμμή των αεροδυναμικών επιφανειών των μονοπλάνων 2 X 2 δεν έχει αλλάξει, ενώ στους παγκόσμιους αγώνες το 2003 επανεμφανίστηκαν και διπλάνα.

Στην υπόλοιπη εμφάνιση, εμφανής είναι η μεγαλύτερη διατομή της ατράκτου, ιδίως στην μύτη. Αυτό βοηθάει την χρήση λιγότερου υλικού για την ίδια αντοχή, και την τοποθέτηση των μεγάλων κινητήρων.

Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αερομοντελιστές σήμερα είναι να φτιάξουν σκάφος με 2 μέτρα εκπέτασμα και 2 μέτρα μήκος ατράκτου, με μεγάλο κινητήρα, ισχυρά servo και ταυτόχρονα να κρατήσουν το βάρος του αερομοντέλου μέσα στο όριο των 5 κιλών.

Ενα ακόμη χαρακτηριστικό είναι τα σταθερά σκέλη προσγείωσης. Η μεγάλη διάμετρος της έλικας ορίζει μακρυά σκέλη. Αν αυτά είναι ανασυρόμενα, η θέση στήριξής τους στα φτερά πρέπει υποχρεωτικά να βρεθεί πιό έξω, το μακρύ σκέλος πρέπει να κρύβεται σε μακρύ κανάλι, και όλος ο μηχανισμός με το σέρβο ανάσυρσης πρέπει να είναι πιό ισχυρός. Οσοι έχουν χρησιμοποιήσει ανασυρόμενα σκέλη, γνωρίζουν και τα προβλήματα της ρύθμισης και συντήρησής τους, και την ανάγκη να τα ευθυγραμμίζουν μετά από κάθε προσγείωση. Αρκετές φορές κάτι δεν πάει καλά και πιάνουν με την κοιλιά.

Για τους παραπάνω λόγους, και για τον πρόσθετο λόγο ότι είναι επιθυμητή η αύξηση της οπισθέλκουσας, και μάλιστα κάτω από το κέντρο βάρους, τα σκέλη πλέον είναι μόνιμα, και οι τροχοί είτε εκτεθειμένοι είτε καλυμένοι.

Οι κινητήρες εσωτερικής καύσης

Οι κινητήρες που χρησιμοποιούνται σήμερα στην F3A είναι δίχρονοι και τετράχρονοι με κυβισμούς από 1.40 έως 1.80 κ.ι. (23-30 κ.ε.), που καίνε μεθανόλη ή βενζίνη. Ολοι έχουν σύστημα σταθερής παροχής καυσίμου, μερικοί δίχρονοι δε έχουν και σύστημα έγχυσης (injection) που ελέγχεται από ειδικό ηλεκτρονικό υπολογιστή. Ολοι αυτοί οι κινητήρες παράγουν μεγάλη ιπποδύναμη, και γυρίζουν εκπληκτικά μεγάλες έλικες, π.χ. δίφυλλες με διάμετρο 16-18 ίντσες (41-46 εκατοστά).

Οι έλικες αυτές όχι μόνο παράγουν έλξη για παρατεταμένη κατακόρυφη άνοδο, αλλά βοηθούν το σκάφος να φρενάρει στις καθόδους, παρ' όλο ότι έχουν βήμα από 13 έως 15 ίντσες.

Η ηλεκτροκίνηση κερδίζει έδαφος

Με την ραγδαία εξέλιξη ηλεκτρικών μοτέρ και συσσωρευτών για τα αερομοντέλα, ήταν επόμενο ότι αυτή η τεχνολογία θα εφαρμόζετο αργά ή γρήγορα και στην F3A (αν και υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια ιδιαίτερη κατηγορία ηλεκτροκίνητων ακροβατικών F5A).

Το κόστος της αγοράς ενός καλού μοτέρ, μπορεί νε εξισωθεί με αυτό ενός καλού κινητήρα εσ. καύσης (με την εξάτμιση, την βάση κ.λ.π.).

Στα μειονεκτήματα μπορούμε να αναφέρουμε ότι την εποχή που γράφονται αυτές οι γραμμές παραμένει ακόμα υψηλό το κόστος της αγοράς των συσσωρευτών, χωρίς αυτό να θεωρηθεί ως ανασταλτικός παράγοντας για την αλλαγή από την μία τεχνολογία στην άλλη. Αυτό βέβαια πρέπει να συνεκτιμηθεί με τον μεγάλο χρόνου που απαιτείται για την επαναφόρτηση των συσσωρευτών, οπότε ή θα δεχθεί κανείς την αναμονή μεταξύ των διαδοχικών πτήσεων, ή θα έχει εναλλακτικά πακέτα φορτισμένων συσσωρευτών. Ακόμα ένα θέμα που πρέπει να απασχολεί, είναι η διαθεσιμότητα ηλεκτρικής πηγής για την επαναφόρτιση των συσσωρευτών, στο μοντελοδρόμιο, και αυτό δεν είναι απλό αν πρέπει κάποιος να συμμετάσχει σε αγώνα σε μακρυνό μοντελοδρόμιο (Ελλάδα ή εξωτερικό).

Ενα μειονέκτημα των κανονισμών, που όμως επηρεάζει σημαντικά στην πράξη, είναι ότι ορίζει ολικό βάρος απογείωσης χωρίς υγρό καύσιμο, κάτι που δεν ισχύει στην περίπτωση του ηλεκτροκίνητου, που στο βάρος απογείωσης προσμετράται το πακέτο των συσσωρευτών, αναγκάζοντας τους αερομοντελιστές να βρούν τρόπους να ελαφρύνουν το μοντέλο για να παραμείνουν εντός των ορίων.

Τα πλεονεκτήματα ενός ηλεκτροκίνητου F3A είναι προφανή: Το σκάφος μπορεί να κατασκευαστεί πολύ πιό ελαφρύ, αφού δεν χρειάζονται οι ενισχύσεις κατά των κραδασμών. Ο θόρυβος σε direct κίνηση είναι αισθητά χαμηλότερος, αλλά η κίνηση μέσω μειωτήρα δεν είναι τόσο αθόρυβη όσο θα πίστευε κανείς. Δεν υπάρχει ο κίνδυνος να σου σβήσει η μηχανή στον αέρα και να χάσεις τον αγώνα. Δεν αλλάζει το Κ.Β. ή το ολικό βάρος εν γένει στην εξέλιξη της πτήσης. Η αναλογία μεταξύ κίνησης του στικ και της αυξομείωσης της ισχύος είναι πιό καλή απ' ότι με τον θερμικό κινητήρα.

Πηγές αερομοντέλων

Κάποιος πρέπει να ετοιμάσει το σκάφος. Ο ερασιτέχνης αερομοντελιστής έχει αυτή την ικανότητα και δυνατότητα, αλλά χρειάζεται πολύ χρόνο, και αυτός ο χρόνος είναι σε βάρος της προπόνησης. Ευτυχώς υπάρχουν επαγγελματίες κατασκευαστές, που μέσα από ακριβά καλούπια παράγουν πιστά αντίγραφα πολλών αξιόλογων μοντέλων σε ARF, με καλό έλεγχο του βάρους του υλικού. Οπως αναμένεται, βέβαια, η αξία αυτών των μοντέλων είναι υψηλή.

Η δυσκολία στην μεταφορά τους

Πως μπορεί ο αερομοντελιστής να μεταφέρει στο μοντελοδρόμιο ένα αεροπλάνο 2 μέτρων; Τα φτερά λύνονται υποχρεωτικά σε δύο κομμάτια, και το ίδιο συμβαίνει προαιρετικά και στην ουρά. Το σκάφος όμως που είναι 2 μέτρα; Μπορεί να λυθεί σε δύο κομμάτια; Ασύμφορο από κάθε σκοπιά. Τι μέγεθος και είδος αυτοκινήτου απαιτείται; Πως θα συσκευαστούν και με τι κόστος θα μεταφερθούν τα 6 αεροπλάνα της τριμελούς εθνικής μας ομάδας σε Παγκόσμιους κ.λ.π. αγώνες στην Αυστραλία, τις ΗΠΑ, ή την Ιαπωνία;

 

[ εισαγωγή στην F3A ] - [ οι ακροβασίες ] - [ προπόνηση και αγώνας ] - [ το pattern F3A-GR ] - [ aresti ]

  [ τριμάρισμα F3A - Α' μέρος ] - [ Β' μέρος ] - [ Γ' μέρος ]

 

 
Πρώτη σελίδα/Home Περιεχόμενα